.
“อึก!” ร่างเล็กตกกระทบพื้นดังอัก! เสียงอันแผ่วเบาดังลอดออกมาจากริมฝีปาก บ่งบอกถึงความเจ็บปวดที่นางได้รับ องค์หญิงหายใจพะงาบๆ รับรู้ว่าตนเองกำลังจะตาย นางพยายามปล่อยวางทุกสิ่ง แต่ทว่าภาพใบหน้าของผู้คนทั้งหลายที่นางรักกลับลอยวนอยู่บนใบหน้า และตามมาด้วยกลิ่นที่สุดแสนจะชวนสยอง
“ฟุดฟิด” หญิงสาวที่กำลังใกล้จะตาย ทำจมูกฟุตฟิตทั้งๆที่ตนเองกำลังจะวิญญาณออกจากร่าง แรงกระทบทำให้นางควรจะตายคาที่ไปแล้ว แต่นางกลับไม่ตาย แถมยังได้กลิ่นที่ชวนสยองสุดๆ หญิงสาวที่นอนนิ่ง เริ่มย่นคิ้วแล้วพยายามเคลื่อนกายดู นางรู้สึกเจ็บแปล๊บที่กระดูกของนาง แต่ว่ามันไม่ได้หนักหนาจนเหมือนคนที่กระดูกแหลกร้าวไปทั้งร่าง นางจึงลองเคลื่อนตัวดู และก็ขยับแขนขา
แต่แล้ว ร่างกายที่น่าจะเละของนาง กลับขยับเคลื่อนที่ได้ มีเพียงอาการเจ็บจี๊ดๆเหมือนคนที่ตกเตียงเท่านั้น หญิงสาวที่หวาดกลัวจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมา และสิ่งที่นางเห็นอย่างแรกคือท้องฟ้าสีครามสดใส หญิงสาวกะพริบตาถี่ๆ ให้รู้ว่าตนเองนั้นยังมองเห็น นางจึงค่อยๆพยุงร่างของตนเองลุกขึ้น แต่แล้ว ดวงตาของนางก็เบิกกว้าง เมื่อร่างของนาง กำลังนั่งจมอยู่กับกองขยะขนาดมหึมา ที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นคละคลุ้ง
“หยี๋!!!!!!!!!!!!” หญิงสาวรีบลุกขึ้นยืน จนเกิดอาการเจ็บเสียดเบื้องหลัง นางตกใจรีบลูบซี่โครงของตนเองแล้วก้มลงมองชุดที่เปื้อนน้ำเหม็นเน่าไปทั่วทั้งร่าง ใบหน้ามอมแมม เพราะคลุกกองขยะอยู่นานสองนาน หญิงสาวทำท่าสะอิดสะเอียน แต่ทว่าก็ต้องตกใจอีก เพราะเมื่อนางมองไปรอบๆนั้น กลับไม่เห็นหน้าผาที่นางตกลงมาเลย มีเพียงเสาขนาดใหญ่หลายอัน ที่เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า เป็นแท่งยาว เรืองแสงอยู่เบื้องหน้าของนาง
องค์หญิงฮวาหลิงอ้าปากค้าง หรือว่าตอนนี้นางจะตายไปแล้วจริงๆ เพราะที่นี่ไม่ใช่ที่ๆนางอยู่ เสามากมายที่ตั้งอยู่เบื้องหน้านี้เป็นอันใดกัน ที่เก็บวิญญาณอย่างนั้นรึ ใช่แล้ว ที่นี่ต้องเป็นสวรรค์แน่ แต่ว่า ทำไมถึงต่างจากที่นางรู้นักนะ สวรรค์ ต้องอยู่บนฟ้า มีรูปลักษณ์เป็นดินแดนชั้นฟ้า สวยงาม เต็มไปด้วยดอกสวรรค์ที่สุดแสนจะสวยงาม มีเง็กเซียนฮ่องเต้ มีนางฟ้า มีเทพทั้งหลายไม่ใช่เหรอ?
แต่ว่าก็อาจจะไม่จริงก็ได้ คนเราย่อมบอกว่า ไม่รู้หรอกว่านรกสวรรค์เป็นเช่นไร ตายไปถึงจะรู้เอง และตอนนี้ นางก็ตายไปแล้ว นี่สินะ สวรรค์ของจริง เอ๊ะ! หรือว่านรกกัน ที่นี่…คือที่ไหนนะ?
ฮวาหลิง องค์หญิงทะลุมิติ
“ฟุดฟิด” หญิงสาวที่กำลังใกล้จะตาย ทำจมูกฟุตฟิตทั้งๆที่ตนเองกำลังจะวิญญาณออกจากร่าง แรงกระทบทำให้นางควรจะตายคาที่ไปแล้ว แต่นางกลับไม่ตาย แถมยังได้กลิ่นที่ชวนสยองสุดๆ หญิงสาวที่นอนนิ่ง เริ่มย่นคิ้วแล้วพยายามเคลื่อนกายดู นางรู้สึกเจ็บแปล๊บที่กระดูกของนาง แต่ว่ามันไม่ได้หนักหนาจนเหมือนคนที่กระดูกแหลกร้าวไปทั้งร่าง นางจึงลองเคลื่อนตัวดู และก็ขยับแขนขา
แต่แล้ว ร่างกายที่น่าจะเละของนาง กลับขยับเคลื่อนที่ได้ มีเพียงอาการเจ็บจี๊ดๆเหมือนคนที่ตกเตียงเท่านั้น หญิงสาวที่หวาดกลัวจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมา และสิ่งที่นางเห็นอย่างแรกคือท้องฟ้าสีครามสดใส หญิงสาวกะพริบตาถี่ๆ ให้รู้ว่าตนเองนั้นยังมองเห็น นางจึงค่อยๆพยุงร่างของตนเองลุกขึ้น แต่แล้ว ดวงตาของนางก็เบิกกว้าง เมื่อร่างของนาง กำลังนั่งจมอยู่กับกองขยะขนาดมหึมา ที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นคละคลุ้ง
“หยี๋!!!!!!!!!!!!” หญิงสาวรีบลุกขึ้นยืน จนเกิดอาการเจ็บเสียดเบื้องหลัง นางตกใจรีบลูบซี่โครงของตนเองแล้วก้มลงมองชุดที่เปื้อนน้ำเหม็นเน่าไปทั่วทั้งร่าง ใบหน้ามอมแมม เพราะคลุกกองขยะอยู่นานสองนาน หญิงสาวทำท่าสะอิดสะเอียน แต่ทว่าก็ต้องตกใจอีก เพราะเมื่อนางมองไปรอบๆนั้น กลับไม่เห็นหน้าผาที่นางตกลงมาเลย มีเพียงเสาขนาดใหญ่หลายอัน ที่เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า เป็นแท่งยาว เรืองแสงอยู่เบื้องหน้าของนาง
องค์หญิงฮวาหลิงอ้าปากค้าง หรือว่าตอนนี้นางจะตายไปแล้วจริงๆ เพราะที่นี่ไม่ใช่ที่ๆนางอยู่ เสามากมายที่ตั้งอยู่เบื้องหน้านี้เป็นอันใดกัน ที่เก็บวิญญาณอย่างนั้นรึ ใช่แล้ว ที่นี่ต้องเป็นสวรรค์แน่ แต่ว่า ทำไมถึงต่างจากที่นางรู้นักนะ สวรรค์ ต้องอยู่บนฟ้า มีรูปลักษณ์เป็นดินแดนชั้นฟ้า สวยงาม เต็มไปด้วยดอกสวรรค์ที่สุดแสนจะสวยงาม มีเง็กเซียนฮ่องเต้ มีนางฟ้า มีเทพทั้งหลายไม่ใช่เหรอ?
แต่ว่าก็อาจจะไม่จริงก็ได้ คนเราย่อมบอกว่า ไม่รู้หรอกว่านรกสวรรค์เป็นเช่นไร ตายไปถึงจะรู้เอง และตอนนี้ นางก็ตายไปแล้ว นี่สินะ สวรรค์ของจริง เอ๊ะ! หรือว่านรกกัน ที่นี่…คือที่ไหนนะ?
ฮวาหลิง องค์หญิงทะลุมิติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น